یکی از بزرگترین عوامل ایجاد فرسودگی و خوردگی در تجهیزات تاسیسات صنایع ایجاد رسوب ناشی از یون های کلسیم و منیزیم می باشد که مجموع این یون های داخل آب سختی آب نام دارد. برای حذف سختی آب از روش های مختلفی چون سختی گیر رزینی، سختی گیر مغناطیسی و سختی گیر الکترونیکی استفاده می شود. یکی از پر کاربد ترین این روش ها استفاده از دستگاه سختی گیر رزینی است.
سختی گیر رزینی از یک مخزن فلزی و یا فایبرگلاس تشکیل شده که داخل آن توسط رزینی تبادل قرار دارد. عبور آب از داخل این رزین ها باعث حذف منیزیم، کلسیم و برخی دیگر از کاتیونهای فلزی موجود در آب سخت می شود. ظرفیت سختی گیر رزینی و به تبع مقدار رزین تبادل یونی مصرفی در سختی گیر تابعی از حجم آب سخت عبوری از داخل سختی گیر رزینی است. حذف سختی آب باعث جلوگیری از ایجاد رسوب در داخل خطوط لوله و تجهیزاتی چون مبدل ها، بویلر، چیلرها و برج های خنک کننده می شود.
در طول یک دوره کارکرد با گذشت زمان به دلیل تبادل یون های مثبت و منفی در آب، رزین تبادل یونی تبادل یونی اشباع شده و می بایست توسط محلولی از نمک احیاء و آماده استفاده مجدد گردد. در این زمان عملکرد دستگاه سختی گیر متوقف و از سرویس خارج می شود و توسط محلول نمک احیاء می گردد. در برخی از فرآیند ها که امکان توقف کار سختی گیر وجود ندارد از دو عدد مخزن در پکیج سختی گیر استفاده می شود که در حالت عادی یک مخزن در حال کارکرد است و مخزن دوم به صورت رزرو می باشد.هنگام اشباع رزین در یکی از مخازن، سریعا مخزن دوم وارد سرویس می شود و از توقف کار جلوگیری می شود.این نوع سختی گیرها دوبل یا دوبلکس نامیده می شوند.
در برخی از سختی گیر ها امکان برنامه ریزی جهت احیاء رزین و یا تعوض مخزن سختی گیر بصورت اتوماتیک و بدون نیاز به حضور اپراتور وجود دارد که به این دستگاه ها سختی گیر اتوماتیک می گویند.